Zaterdag 2 september, mijn (Susanne, vriendin van Boudewijn) eerste Anhangdag. Ik ben zeer benieuwd wat me te wachten staat. De middag is georganiseerd door Simone en Bianca. Dus dat moet wel goedkomen, lijkt me.

Er is vooraf niet helemaal  gezegd wat we gaan doen, dus een beetje spannend is het wel. Afgesproken is dat we om 14.00 uur verzamelen bij Simone voor een drankje met, volgens goed Brabants gebruik, iets lekkers erbij.  We starten met koffie. Dat is goed, denk ik, het wordt tenslotte nog een lange dag.

In de informatie die we vooraf ontvingen, stond dat we goede schoenen aan moesten doen en dat we geen zwemspullen mee hoefden te nemen. Met dat laatste was ik persoonlijk erg blij. Goede schoenen aan….wat betekent dit, welke activiteit hebben ze gekozen?

Na de koffie fietsen we met zijn allen naar de Soete Inval. Nu begint het me natuurlijk wel te dagen. We gaan mini-golfen, maar eerst genieten we nog even van het weer op het terras van de Soete Inval. Even moed indrinken. We besluiten te gaan spelen in twee teams. We hebben een team bestaande uit Helma, Mieke, Sandra en Damian. Team twee bestaat uit Bianca, Dorus, Simone en ikzelf.

Dit is serious business, er zijn hier gewoon prijzen te verdienen! Ieder team kent straks een winnaar. Alles ligt nog open, ook ik kan een winnaar zijn! Wij beginnen de tocht der tochten over deze adventure golf baan bij baan 20 en zo, tegen de richting in, naar baan 1. Het andere team start net andersom, de normale route, de voor de hand liggende route. Misschien zit er wel een logica in zo’n route. Dat het van makkelijk naar moeilijk gaat, ofzo. Dat is vast de reden waarom ik er niets van bak. Wij starten gewoon op de moeilijkste baan. Het mooie is dan wel, dat het alleen maar makkelijker kan worden. Ik hoor Helma en Mieke nu nog lachen, maar wacht maar tot zij bij baan 20 zijn…

Nou, ik bak er dus niets van. Simone zou ik omschrijven als een stabiele subtopper. Bianca start zeer voortvarend, maar het optimisme wordt zienderogen minder. Het gemopper is niet van de lucht, als we eenmaal bij baan 1 zijn. Wat doen die k**palen hier! Dorus is die ene die op school altijd zei “ik denk dat ik het niet zo goed gemaakt heb” en dan een acht bleek te hebben. Van ons groepje is Dorus de winnaar.

Wat er in het andere groepje allemaal gebeurt, kan ik alleen maar inschatten. Sandra is de scheids, jury en administrateur en de rest van de groep doet goed hun best. Halverwege de route komen wij ze tegen en ze lijken er allemaal ongeschonden doorheen te komen. Er wordt gelachen, maar ook hier voel ik de spanning van de lonkende overwinning. Aan het einde van de rit blijkt Mieke de beste stalen zenuwen te hebben gehad en komt hier als winnaar uit de bus.

Dit moet uiteraard gevierd worden! We nemen (weer) plaats op het terras en drinken een paar lekkere drankjes. Na de prijsuitreiking zijn we een korte tijd net Studio Voetbal: nabeschouwen en analyseren. Nou ja, ik moet niet overdrijven, het blijft gewoon een potje midgetgolf…

Het was op de baan al gezellig, maar op het terras, met z’n allen, is het zeker zo gezellig. Er wordt goed gebuurt en de gesprekken worden steeds openhartiger. Ik kan er niet teveel over uitweiden. Whatever happens at de Soete Inval, stays at de Soete Inval. Maar de mensen die nieuwsgierig zijn, kunnen zich melden bij Damian en Bianca. We hebben in ieder geval goed gelachen. Velen van ons kennen de lach van Mieke, die heeft goed geklonken, dan weet je het wel!

We zijn ondertussen best hongerig geworden en we zijn ook nieuwsgierig naar wat de Raad van Elf heeft gedaan deze middag. Leuk dat we deze dag samen afsluiten met een barbecue en een drankje. Wij komen als eerste aan op de Varendonckweg bij Henriëtte en Hennie. Kort na ons arriveert de Raad, jawel, op de bierfiets. Ai, sommigen, ik noem geen namen, hebben al hele kleine oogjes. Gelukkig kunnen we snel wat eten en dan kunnen we er daarna nog een gezellige avond van maken.

Vanuit mij een hartelijk dankjewel voor Simone en Bianca voor het organiseren van deze Anhangdag. Voor mij de eerste, maar hopelijk niet de laatste. Henriette en Hennie wil ik bedanken voor hun gastvrijheid, super geregeld.

Voor het verslag van de avond draag ik de pen over aan de Prinses.

Zaterdag 2 september, de Anhangdag. Helaas kon ik er overdag niet bij zijn ivm familiedag. Ik ben dan ook pas de avond om 22u aangesloten.  Netjes gebracht met de auto (hoe ik thuis kwam, dat zag ik wel😉).

Er was gelijk een gezellige sfeer, en ook gezellig dat de Raad van Elf aanwezig was.
Om twaalf uur was minne prins jarig, en daar moest natuurlijk op geborreld worden. Zo gezegd, zo gedaan! Daarna werd er flink gehost, gewieberd en nog wat drankjes gedaan. Op het einde van de avond moesten we ffkes van Hennie mee komen. Nondepie, er kwam toch een mega varken uit de stal. Genaamd naar Prins Daan. Hoe leuk. Traditie van hun.. wat een mooi beest!!  Wat hebben we gelachen.
De avond vloog voorbij. Het was dan ook tijd om ons drankje op te drinken en toch echt naar huis te gaan. Gezellig met een aantal naar huis gefietst, achterop bij minne prins.  Die ook nog eens rondje Someren fietste voordat we thuis waren.

Simone & Bianca, bedankt voor het organiseren van de Anhangdag. Kort maar krachtig voor mij, maar vond het erg gezellig. Ik had er de dag erna nog plezier van, dus dat zegt genoeg. Hennie & Henriëtte, bedankt voor jullie gastvrijheid  en leuk kennisgemaakt te hebben met varken Daan!

Groetjes Prinses Linda