Ja wat voor titel geef je een stukje als je nog niet weet wat het gaat worden.

We kwamen bij elkaar om mee te doen met de optocht. Wat leden van de Aanhang en wat ex-prinsessen. We wilden graag onze mogelijkheden bekijken en zien of we samen iets konden doen met de optocht.

Op de bank bij voorzitter Dorus gingen er wat voorstellen rond en na wat gehakketak en gepraat kwam het idee om de prinsen door de jaren heen uit te gaan beelden of hun spreuk te laten zien.

Om het een beetje overzichtelijk te laten zijn verdeelde we ” ons in 5 groepjes”.

Elke elf jaar kreeg een kleur en een contactpersoon. We verdeelden ons zo dat elk groepje toen bestond uit 3 of 4 personen.

Na nog wat meer heen en weer gepraat en ideeën te hebben gespuid kwam de titel:

Een reis dur de Meerpoel.

Het werd steeds grootser Zouden we niet proberen om voor iedere prins iemand te vinden die daarvoor zou willen lopen?
Een koffer of mandje bij en dan de lijfspreuk of prins vertegenwoordigen.

Niet de illusie hebbende dat we zoveel mensen bij elkaar zouden krijgen gingen we uiteen om er nog eens goed over na te denken en een oproep te doen via de ZZ, via Ruud bij de receptie en om zelf wat te gaan vragen hier en daar.

Tijdens de receptie mensen benaderd, sommige zeiden meteen ja en sommige wilde er nog even over denken. Prima. Ieder groepje ging daarna verder om nog meer mensen enthousiast te maken om mee te doen. Langzaam kreeg ieder groepje meer mensen en stilletjes hoopten we dat het ging lukken. Maar op een moment had ieder groepje 8 of 9 personen. Het bleef dus spannend.

Na wat bijeenkomsten per groepje bij mensen thuis werden de mensen die mee wilde doen steeds enthousiaster en gingen meedenken wie we nog konden benaderen of hadden leuke ideeën hoe zij het gingen uitvoeren. We  wilden degenen die wilde meelopen geen verplichtingen opleggen.

Met dank aan Ons Café  werd er daar een bijeenkomst gehouden. Toen we binnenkwamen zagen we het licht. Zoveel mensen hadden we niet verwacht, het overtrof de stoutste dromen. Stilletjes hoopte we dat het zou gaan lukken.

Iedereen ging aan het “werk” en maakte naar eigen inzicht hun eigen creaties.

De banner werd geleverd, 2 lieve dragers voorop. Toen ontstond nog het plan om de mooie meerminnen mee te dragen in de optocht. Weer een uitdaging. Zoeken naar  5 mensen die dat voor ons gingen doen. Ook gelukt.

Voor ons bleef het spannend tot de maandag. Optochtdag. Gaat het weer mee werken, lukt het schminken, is niemand ziek of iets anders vervelend.

Maandagmorgen mensen genoeg die geschminkt wilde worden wat zag iedereen er mooi uit en wat hebben ze de prinsen toch voortreffelijk uitgebeeld of verwoord.

We werden een grote mooie groep tijdens de optocht en de mensen langs de kant hebben ook genoten.

Kijk zelf nog even naar de foto”s  en geniet lekker na.

Daarom:

IEDEREEN DIE ONS HEEFT GEHOLPEN OF HEEFT MEEGEDAAN MET DE OPTOCHT.

GROTE DANK. HET WAS BIJZONDER. ALAAF.